GOEDKOPER AANBOD IS NOODZAKELIJK

De structurele oplossing voor de verdere invoering van energiebesparende maatregelen zal gevonden moeten worden in een betere kosten-kwaliteitsverhouding van deze maatregel. De prijs zal door betere efficiëntie en innovatie lager moeten worden en de kwaliteit hoger. Een aardig alledaags voorbeeld is de HR-ketel, waarvan de prijs in de afgelopen 20 jaar structureel is gedaald met 2/3 en de jaarlijkse onderhoudskosten in die periode ook met meer dan de helft zijn teruggebracht. En dan is de ontwikkeling ten aanzien van dit onderdeel nog lang niet ten einde. Dus niet de stijging van de energieprijs moet de motor zijn, maar de verlaging van de prijs van het aanbod.

Een ander voorbeeld is het hellend dak van de eengezinswoning. De vernieuwing hiervan geschiedt volledig traditioneel en wordt per project bekeken en opgelost. Terwijl iedereen weet, dat de oplossing voor negentig procent identiek is en ook de diverse individuele keuzemogelijkheden (van dakkapel tot pv-cellen) binnen de herhalende range liggen. Schoorvoetend begint de markt zich hier te tonen in de alliantie Dak+ met PANZER (2).

Een simpel rekensommetje zegt dus als de kosten gehalveerd worden, de huurverhoging die ermee samenhangt ook sterk kan dalen. Als het om betaalbaarheid gaat, zullen op dit terrein de slagen gemaakt moeten worden. Bestaande woningbouw heeft voldoende accomoderend vermogen om dit ‘NIEUWE’ aanbod vervolgens op te nemen.

MEER KANSEN VOOR CO2-REDUCTIE EN DE REDUCTIE VOOR DE TOTALE MILIEUBELASTING

De CO2-reductie is een van de aspecten van de milieubelasting. Weliswaar een belangrijke grootheid, maar er is meer milieubelasting bij het bouwen, onderhouden, gebruiken en slopen van een woning. Bij een bestaande woning zijn er in principe drie grote stappen te onderscheiden die tot een structurele reductie van de milieubelasting leiden en die in de huidige situatie alle drie leiden tot circa 25% reductie. In die zin zou de TRIAS ENERGETICA vervangen moeten worden door de TRIAS FIRMA of SOLIDA (o.i.d.). Het gaat erom dat er meer integraal gekeken wordt naar het wonen en de erbijbehorende milieubelasting. De drie stappen bestaan uit (zie ook figuur: ‘Levensduur, kringloop, milieubelasting’):

Een structurele visie op de levensduur(verlenging) van de woning. De boekhoudkundige benadering moet losgelaten worden. Op dit moment is de maatschappelijke visie dat een woning 120 jaar meegaat en dat heeft een ingrijpende invloed op de milieubelasting. Door deze benadering is een reductie van 25% op de milieubelasting te realiseren en biedt het ruimte voor een andere kijk op de kwaliteitsaanpassing (minder conjunctureel, meer structureel)
Meer nadruk op de potentie van energie-opwekking (ACTIEF HUIS) in plaats van op de absoluutheid van het PASSIEF HUIS (3). Dit aspect is daarom van belang omdat het huishoudelijk energiegebruik de dominante factor is geworden. ACTIEF HUIS betekent dat de zoektocht gaat naar ENERGIENEUTRAAL WONEN. Als je dat realiseert, dan wordt de milieubelasting opnieuw met 25% gereduceerd.
Tot slot is het van belang het kringloopdenken tot in zijn fijnheid te realiseren. Het onderhouden en aanpassen van de woning aan de veranderend behoefte moet zo gebeuren dat het milieu zo min mogelijk belast wordt. Begrippen als hergebruik, flexibiliteit, demonteerbaarheid spelen dan een rol. Opnieuw is hiermee een besparing van 25% op de milieubelasting te realiseren.
En als we dit tot de opgave maken dan leidt dit tot structurele nieuwe oplossingen, ook voor de bestaande woningbouw. Mean en lean, ketenintegratie e.d. worden dan meer marginale begrippen en vervangen door innovatieve oplossingen.