MEER MILIEU DAN BETAALBAARHEID

26 augustus, 2011 | door Martin Liebregts

Het dilemma tussen CO2 - reductie en woonlasten - beperking
Voortdurend worden er in de verhalen over de noodzaak van de energiebesparing in de woningbouw, in het bijzonder de bestaande woningbouw, twee verhalen door elkaar gehaald. Namelijk de CO2 - reductie en de woonlasten (besparing). Op dit moment heeft het geleid tot het ondergeschikt maken van de woonlastenproblematiek aan die van de CO2 - reductie. De stimulans is niet gelegd bij de bewoner/gebruiker, maar bij de verhuurder (corporatie/belegger). De mogelijkheden om de huurinkomsten te vergroten door verbetering van de energetische kwaliteit zijn groter dan de zekerheid voor de huurder om lagere woonlasten te verkrijgen. In dit opzicht is er een verkeerde stimulans gegeven. De eigenaar wordt gestimuleerd en de huurder moet overtuigd worden. In dit opzicht was het beter zoals het in de markteconomie gangbaar is, de stimulans te leggen bij de vraagkant in plaats van bij de aanbodzijde. Soms verblindt een ideologische bril de werkelijkheid. Maar wees gerustgesteld, de wereld is niet gek.
Als de maatschappij het belangrijk vindt dat er een structurele CO2 - reductie plaats vindt, moet deze reductie gehonoreerd worden. Om in analogie met de auto industrie te spreken, de autokoper moet gehonoreerd worden, niet de autoproducent of de autoverkoper. De beloning respectievelijk stimulans moet dus liggen bij de eindgebruiker en in het geval van de huursector is dat de huurder. Maar op dit moment is de situatie voor de eindgebruiker nog steeds te onzeker om die keuze te maken. Nieuwe initiatieven zijn hiervoor nodig, die zich richten op:

De beloning voor de eindgebruiker (bewoner) in plaats van de eigenaar/beheerder. Het accent moet liggen op een CO2 - subsidie voor de eindgebruiker.

In tweede instantie een structureel betere kosten-kwaliteitverhouding bij de realisatie van energiebesparende maatregelen (goedkoper en beter). De prijs van energiebesparende maatregelen zal door projectoverstijgende oplossingen en innovaties gunstiger moeten worden.

De sturing moet liggen bij die variabelen waarop werkelijk invloed uitgeoefend kan worden en dat is CO2 - reductie. Alle andere variabelen in de hoogte van de woonlasten zijn afhankelijk van een complex maatschappelijk proces, dat aangestuurd wordt door een mondiaal spel (energieprijs, inflatie, loonontwikkeling, rente, etc.).